Posudio sam u gradskoj knjižnici knjigu: Kajsija autora Dr. Borivoje Pejkić i Dr. Ivan Ninkovski i za svaku pohvalu je te je mogu toplo preporučiti.
Naveo budem nekoliko rečenica iz knjige.
-Za ovu voćnu vrstu veliku opasnost predstavljaju povratni mrazevi.Naime, kako vrlo rano završava prirodno zimsko mirovanje,obično do kraja decembra, jedan period od desetak toplijih dana u januaru može da utiče da se pokrenu sokovi u voćki.Naglo zahlađenje, koje kod nas nije tako rijetko, zatiče voćke u aktivnom stanju, te dolazi do smrzavanja tečnosti u tkivima.Kristali vode u sprovodnom sistemu ksilema, floema, a djelomično i u kambijalnom prstenu, razbijaju zidove ćelija time i građu tkiva.To dovodi do poremečaja u kruženju mineralne ishrane i organskih sokova, što može biti veoma štetno za voćke.Ovakvi ponašanje kajsije objašnjava njezino porijeklo a ona potiče iz predjela Kine, gdje u zimskom preiodu nema velikih kolebanja temperature.Prelaz u toplije godišnje doba nastupa naglo, što u potpunosti odgovara ovoj voćnoj vrsti.U Kini nema apopleksije i voćke dožive 80 do 100 godina.
-Kajsija je izraziti potrošač kalijuma i da nijedna voćna sorta ne ispoljava takvu glad za kalijumom.Npr.Za tonu plodova izlači iz zemljišta 4kg kalijuma u obliku K2O (za breskvu 2,5kg).
-Kalcijum daje otpornost i čvrstinu voćkama a najviše ga u voćkama sadrže tkiva koja imaju ulogu da održe stabilnost i uspravan rast.
-Mulčiranje tj. pokrivanje površine nekim poljoprivrednim otpacima, najbolji rezultati daje mulčiranje borovim iglicama (prinos i masa plodova) skoro duplo više nego sjeckana trava u debljini 7,5cm.
-Ljetnu rezidbu stabla kajsije koja su bez plodova treba obavljati od maja do početka juna a ukoliko su plodovi prisutni tada rezibdu treba obaviti početkom augusta.