Tak je, onda se nosio ceker na njivu,a u njemu gablec ,malo gemišta, trgalo se na ruke i onda navećer istovarivalo u kukuružnjak. Poslije se nekaj pregrizlo i popilo, a razišli se oko pol noći. Sutra kod susjeda i tako dalje. To je bio život,a ne ovo danas. Danas svi nekud žure ,trebaju pobrali na vrijeme, i onda nebreju naći nikog da im pomogne oko istovara., nikog ne interesira,nema druženja,kamo sve to vodi?Dok se bralo u košare i hampere bilo je i ljudi i veselja!